எங்கோ படித்தது........'மோகம் முப்பது நாள், ஆசை அறுபது நாள் '

எளிதாக காதல் வயப்படுபவனும் ஆண்தான்
மறக்காமல் தாடியோடு உலாத்துபவனும் ஆண்தான்.

பெண் எளிதாக காதல்வயப்பட மாட்டாள்,
அப்படியே அவனை இழந்தாலும் மனதை எளிதாக மாற்றிக்கொண்டுவிடுவாள்

பெண் திருமணத்திற்கு பிறகுதான் கணவனோடு மிகவும் பாசமோடு இருக்கிறாள்.. ஆனால் திருமணத்திற்கு பின் ஆணின் கேஸ் உல்டா ஏன் திருமணதிற்கு பிறகு ஆண்கள் முன்பு மாதிரி அன்பை பொழிவதில்லை?

எனக்கு தெரிந்து அப்படி ஒரு கபிள் இருக்கிறார்கள், திருமணதிற்கு முன் அவர் தன்னைப் பற்றி உருகி உருகி எழுதும் கவிதைகளை என்னிடம் காண்பிப்பார் ஒரு தோழி. இப்பொதெல்லாம் எரிந்து எரிந்து விழுகிறாராம்.

ஆண் வண்டைப்போல... இயற்கையிலேயே அவனின் குறிக்கோள் ஒன்றுதான்... மோகம் முப்பது நாள், ஆசை அறுபது நாள் என நம் பெரியோர்கள் சும்மாவா சொன்னார்கள்...அது ஆணுக்குதான் கச்சிதமாக பொருந்தும், பெண்ணிற்கு அல்ல

ஆனால் பெண் இயற்கையாகவே.. யாரிடம் தன்னை இழந்தாளோ, அவனிடம்தான் பாசம் இருக்கும்..

ஆனால் ஆண் அப்படியல்ல, அடுத்ததை தேடும் குணம் அவனது
உண்மையும் கூட சிலர் ஒத்துக்கொள்வார்கள் பலர் அறிந்துகொண்டும் மறுப்பார்கள்.

சில பெண் வண்டுகளும் இருக்கு.

இந்த ஹார்மோன்கள் எல்லாம் கலந்து செய்யும் கலகம்தான் மனிதனை காதல் ..கீதல் ...என்று பிதற்ற வைக்கிறது

காதல் உண்ர்வுபூர்வமானது மட்டுமே!
அறிவு பூர்வமானதென்றால் எப்படி காதலிக்க முடியும் அவன் அவன் உருப்புடுற வேலைய பாக்க போயிட மாட்டான்?

காமம்தான் காதலின் அஸ்திவாரம்...பாசம், பந்தம், நேசம், விட்டுக்கொடுத்தல், நட்பு எல்லாம் அஸ்திவாரத்தின் மீது கட்டப்படும் வீடு
அஸ்திவாரமாகிய காமமே தகர்ந்துவிட்டால், வீடு இடிந்துவிடும்..

அஸ்திவாரம் பலமாக இருக்கும்போதுதான் வீடு நன்றாக இருக்கும்

காதலில்லா காமம் நிலைப்பதில்லை
காமமில்லா காதல் இல்லவே இல்லை

அப்படி காமம் சுத்தமாக இல்லாத காதல், உண்மையில் காதல் இல்லை, அது வெறும் நட்புதான்